Heeft u hulp nodig? Uw buurtbewoners helpen u graag! Lees meer >>

    Gedicht over het Bakkes door Marjo van Es-Jaspar

    Róndóm ’t bakkes

    In dezen tied van heiteloch- ove en magnetron

    Is ’t zich neet miè veur te sjtèlle bekans

    Dat de luuj vreuger boete e bakkes hawwe

    Aangemaak mèt aw gezètte en gesjtook mèt sjans

     

    De boetekant dèk gemetseld van veldbrand sjtein

    En aan de binnekant mèt sjamot bekleid

    Es dae verkleurd waor kós ’t bakke beginne

    Want witte sjamot beteikende: d’n ove is heit

     

    Bie sómmige naobersj kós men deig veur te bakke bringe

    Want neet alle luuj hawwe thoes zoa bakkes sjtoon

    Of bie ‘ne boer en natuurlik ouch bie de bekker

    Dae kós ouch nog ’t knaeje van d’n deig veur dich doon

     

    Deig veur roggebroad woort geknaejd in ’n mool

    ‘ne Groate houte bak dae sjpeciaal daoveur vaerdig sjting

    ’t Knaeje en traeje van d’n deig gebäorde mèt zuvergewesje veut

    En zoerdeisem woort gebruuk veur te zörge dat ’t broad rijze ging

     

    ‘ne Flinke knao deig woort gemaak en veur te bakke gebrach

    Want veur ’n ganse week woort wèk en roggebroad gebakke

    De vaerdige broajer kóste dan ’s aoves were opgehaold

    Thoes in de kelder bewaard, woa men dan ummer eint kós pakke

     

    Es ’t tied waor veur vlaaie te goon make, woort neet allein deig

    Meh ouch fruit, sjpies of appelmoos in glazer mètgenómme

    Of men maakde thoes de vlaaie vaerdig en droog ze op groate planke

    Nao ’t bakkes, woa nog miè luuj mèt hun vlaaie waore gekómme

     

    Bovenop de vlaaie e breefke mèt de naam, neet vergete

    Zoadat ederein zien eige vlaaie weer truk zouw kriege

    En dan wachte tot ze gaar waore, óndertösje get biejeinzitte

    ‘ne sjlaag lache en natuurlik ’t lètste nuuts neet verzjwiege

     

    Dan woorte de vlaaie op rèkskes weer mètgenómme

    Veurzichtig nao hoes gedrage en in de kelder neergezat

    Veur de kèrmis woorte sóms waal 10 tot 15 vlaaie gebakke

    Fruit, linze en natuurlik rieste, echte kèrmisvla neumde men dat

     

    Riestevla woort ièrsj ’n tiedsje achteraan in d’n ove gebakke

    Dan nao veur gehaold óm sjtiefgeklop eiwit d’r op te doon

    Mèt ’n versjèt woort door dat eiwit heen gegange

    Dan kreegs-te bovenop wölkskes en kós ’t bakke wiejer goon

     

     

    Keersje, proeme, kroansjele, woorte allemaol gebruuk

    Ouch rabarber en pudding mèt greumele waore in trèk

    Tartepóm ofwaal appeltoesjlaag waor e verhaol apaart

    Appelsjtökskes woorte mèt ‘nen dèksel van deig bedèk

     

    Aöve waore klein eppelkes die te druège woorte gehange

    Bie de kachel of in de ove dae noa ’t bakke nog werm waor

    Die druèg eppelkes woorte bewaard en dan later opgekook

    Door de passevite tot sjpies gedrièjd, alweer ’n vlavölling klaor

     

    Vlaaiendeig dae euverbleef woort neet weggegoajd

    Mèt boter en sókker woort dao knapkook van gemaak

    En alle vlaaie woorte veur ’t opdene mèt sókker besjtruijd

    Zelfs de rieste, dat gaof ‘ne nog betere sjmaak

     

    Linzetoert woort gemaak mèt sjpies van appelekouwe

    Of zjwarte proeme, dao woort ouch waal begrafenisvla tege gezag

    Mèt reemkes die van van d’n toertendeig woorte gesjneje

    Woort bovenop e sjoan ruutsjes patroan gelag

     

    Ouch woorte waal reemkes op d’n druège linzedeig mèt gebakke

    Dan kreegs te ’n toert die neet zoa duur hoofde te zin

    De ruutsjes woorte nao ’t aafkeule opgevöld

    Dao deeg men dan get jam, mokkacrème of pudding in

     

    Dit waor get euver ’t bakkes, haos verdwene oet beeld, helaas

    Meh ’t is sjoan óm hie en dao toch nog eint te zeen sjtoon

    Dan kinne de verhaole van vreuger were doorvertèld

    ’t Zou jaomer zin es die verlore zouwe goon!

     

     

     

     

    Marjo van Es-Jaspar

    Waterval/Ulesjtraote

    December 2016

     

     

     

     

     

     

    2 Comments

    1. Jo Roelofsen Wieert. | |

      Hoi Marjo.
      Geweldjig gedicht. Proficiat

    2. Thieu | |

      Hallo Marjo, wat een prachtig gedicht,
      als ik aan je kon kreeg je een dikke knuffel.
      Thieu.

    Comments are closed.